یکی از مسائل مهم در شبکه های رایانه ای نحوی هدایت و ارسال بسته ها از یک شبکه به شبکه دیگر است این عمل را مسیریابی می نامند. یکی از پروتکل های قدیمی مسیر یابی، پروتکل Rip است. 

مهم ترین کار روتر در شبکه مسیریابی است. عمل روتینگ در شبکه توسط روتر انجام می شود. روتر یک تجهیز لایه ۳ در مدل OSI است.

روتر ها عمل شناسایی و ارسال پکت ها رو براساس ip تجهیزات شبکه انجام می دهند. 

روتر ها به دو روش بسته ها را مسیریابی می کند 

1. مسیریابی پویا 
2. مسیریابی داینامیک

پروتکل RIP یکی از قدیمی ترین پروتکل ها جهت مسیریابی در شبکه است این پروتکل در سال ۱۹۸۸ ارائه شد و به عنوان یک پروتکی IGP برای مسیریابی در شبکه های کوچک است و جزء دسته بندی Distance-Vector قرار می گیرد. 

 مسیریابی با پروتکل RIP 

این پروتکل دارای ۴ جدول به نام های زیر می باشد

• Update
• Advertisement 
• Metric 
• Neighbor 

Neighbor: روتر ها در صورتی می توانند اطلاعات جدول مسیریابی را باهم رد و بدل کنند که یک سری شرایط را داشته باشند. به اینصورت گفته می شود روتر ها دارای جدول همسایگی می باشند. 

Advertisement: ارسال بسته ی update روی اینترفیس های خود. 

Update: بسته اطلاعاتی شامل اطلاعات مرتبط با جدول مسیریابی است.

Metric : عددی براساس فرمول مسیریابی که در انتخاب بهترین مسیر کمک می کند.

عملیات مسیریابی توسط پروتکل RIP 

هر کدام از روتر ها که پروتکل RIP برای آن فعال شده باشد؛ کل جدول مسیریابی خود را از طریق اینترفیس هایش در شبکه ارسال می کند. هدف از انجام این کار اعلام کردن به مابقی روتر ها که چه شبکه هایی روی این روتر فعال است.

ارسال این پیام هر ۶۰ ثانیه یکبار انجام می شود. روتر ها با دریافت بسته updat جدول مسیزیابی خود را بروز می کنند.

چناچه ۱۸۰ ثانیه از روتر همسایه اش بسته ی آپدیت را دریافت نکند تمامی روت های آن روتر را غیر فعال می کند و بعد از ۲۴۰ ثانیه تمامی روت ها را از جدول مسیریابی پاک می کند. 

معیار انتخاب بهترین مسیر برای پروتکل RIP مقدار فیلد hop count است. 

hop count براساس روتر های موجود در مسیر محاسبه می شود. حداکثر مقدار این فیلد ۱۵ است و در صورتی که این حد بیشتر از ۱۵ باشد آن شبکه غیر قابل دسترسی است. 

در این پروتکل به وسیله hop count سبب جلوگیری از loop در شبکه می شویم اما این محدودیت سبب شد که نتوان از پروتکل Rip در شبکه های بزرگ استفاده نمود. 

پروتکل Rip پکت های خود را با پورت UDP به شماره پورت ۵۲۰ ارسال می نمایید.

انواع نسخه های پروتکل RIP

• Rip Version 1
• Rip Version 2
• RIPng)RIP next generation)

 Rip Version 1

این نسخه از پروتکل RIP یک پروتکل Classful است از VLSM پشتیبانی نمی کند و فاقد قابلیت Authentication (احراز هویت) می باشد. بسته های آپدیت در این شبکه به صورت برودکست ارسال می شود.

 Rip Version2

 Rip Version 2 بر عکس نسخه ۱ است دارای قابلیت Classless بوده و از VLSM نیز پشتیبانی می کند و دارای قابلیت احراز هویت نیز می باشد. بسته های آپدیت در این ورژن RIP به صورت برود کست و مالتی کست با آی پی ۲۲۴٫۰٫۰٫۹ صورت می گیرد. 

RIPng) RIP next generation)

این نسخه از پروتکل RIP از IPV6 پشتیبانی کرده و پکت هایش را روی پورت UDP به شماره پورت ۵۲۱ ارسال می نماید. 

در پروتکل RIP چهار زمان مورد استفاده است به زمان ارسال اطلاعات جدول مسیریابی که هر ۶۰ ثانیه یک بار صورت می گیرد Route update timer می گویند.

به حداکثر زمانی که روتر منتظر دریافت روت های advertisement از طرف مقابل است و در صورت عدم دریافت روت ها به مدت ۱۸۰ ثانیه، مسیرها غیر فعال می شود به این زمان Route invalid timer می گویند. جهت جلوگیری از loop درشبکه در صورتی که یک update با متریک بالاتر آن را به مدت ۱۸۰ ثانیه در حالت hold-down نگه می دارد به این زمان Route hold-down timer می گویند. 

زمان های مورد استفاده در پروتکل RIP

چنانچه روتر بعد از ۱۸۰ ثانیه هیچ آپدیتی در یافت نکرد، ۶۰ ثانیه دیگر منتظر می شود چنانچه روتی دریافت نشد. تمامی مسیر ها پاک می شود به این زمان Route flush timer می گویند.

در صورت هر گونه مشاوره فنی در خصوص کانفیگ و راه اندازی اولیه تجهیزات سیسکو می توانید با کارشناسان ما در واحد پاسخگویی در ارتباط باشید.

این مطلب ادامه دارد …